[นิยายแปล]กาวฮีล - ตอนที่ 59
Ch.59 – ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของราอุส
Provider : ก็คนมันจะเก่งก็เก่งเลยไง
Chapter 13 : ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของราอุส
—มุมมองของซีค—
ไม่นานหลังจากที่ราอุสโจมตีปิดฉาก การต่อสู้กับนกฟีนิกซ์ก็จบลง
แม้ว่าจะตัดหัวไปแล้วแต่มันก็ยังมีชีวิตอยู่ได้สักพัก
แต่ถึงอย่างงั้นมันก็ไม่มีพลังในการรักษาแล้ว และหัวของมันก็ถูกบดขยี้โดยฝีมือของนาร์เซน่า
นั่นเป็นวิธีการปราบนกฟีนิกซ์ที่มีความยากสูงพิเศษซึ่งใช้เวลาเพิ่มอีกนิดหน่อยก่อนมันจะกลายพันธุ์และได้ออกอาละวาดนั้น ก็จบลงอย่างรวดเร็ว
มันเป็นดั่งปาฏิหาริย์
ไม่ทันได้กลายพันธุ์แถมทั้งตัวก็มีบาดแผลไปทั่ว
ถึงกระนั้นเองมันก็แข็งแกร่งจนซะเวอร์วัง
「……มันจบง่ายเกินไปรึเปล่าเนี่ย…」
……แต่ว่าเควสก็จบลงได้อย่างปลอดภัยครบทุกคน ตอนนี้รู้สึกตกใจแทนที่จะโล่งอกเสียอีก
「แฮ่ก~ แฮ่ก~」
เมื่อมองไปทางด้านข้างก็เห็นราอุสที่หอบหายใจอย่างรุนแรง
ง่ายเกินไปคงไม่ใช่คำที่ดีนักต้องพูดได้ว่าตอนนี้เองราอุสก็แทบจะหมดแรงแล้ว
แม้จะคิดได้เช่นนั้น แต่ก็ยังไม่สามารถสะบัดความรู้สึกนั่นออกจากใจได้
นั่นเป็นเพราะว่านกฟีนิกซ์นี่ผลงานทั้งหมดแทบจะเป็นของนาร์เซน่าและราอุสทั้งนั้น
บางทีในฐานะนักผจญภัยระดับโลก ราอุสอาจจะเป็นคนที่ได้รับการยกย่องว่ามีความสามารถพิเศษ หากมองข้ามพวกผู้กล้าไปละก็ เรียกได้ว่าราอุสในตอนนี้อยู่ระดับเดียวกับอาจารย์เลยด้วยซ้ำ
ชั้นยังประทับใจกับการฟันของราอุสที่ตัดผ่านหัวของนกฟีนิกซ์ได้
「……ล้อกันเล่นใช่ป่าวเนี่ย?」
…ยังไงก็ตาม ผมก็ไม่อยากจะยอมรับความจริง
การฟันนั่นยังคงเป็นภาพซ้ำอยู่ในหัวของชั้น
มันเป็นการพิสูจน์ได้เลยว่าราอุสมีความสามารถอันโดดเด่น
และถึงแม้จะเห็นการฟันนั่นด้วยตาของตัวเองก็ตาม แต่ก็ยังยอมรับความจริงไม่ได้อยู่ดี
—ราอุสนั้นไม่มีศักยภาพ มันเป็นเรื่องดีอยู่แล้วที่เขาได้เป็นนักผจญภัยเหมือนคนทั่วไปหลังจากดิ้นรนมาทั้งชีวิต
เหตุผลก็คือคำพูดของอาจารย์โรนัลโด้ทีกล่าวไว้ว่า อาจารย์จะตัดสินความสามารถของเขาไปแล้ว
อาจารย์นั้น ไม่เหมือนกับนักผจญภัยระดับโลก ไรอาซัง ที่มุ่งเน้นไปยังด้านผู้สืบทอดวิชามากกว่า
อัศวินส่วนใหญ่ในประเทศนี้ก็ล้วนแต่ผ่านการฝึกของอาจารย์ทั้งนั้น
ด้วยความสำเร็จดังกล่าวทำให้อาจารย์น่าจะตัดสินความสามารถของคนได้อย่างแม่นยำ
…และอาจารย์ยังเป็นคนบอกด้วยตัวเองด้วยว่าราอุสไร้พรสวรรค์
คำพูดเหล่านั้นมีน้ำหนักมากเทียบกับคนธรรมดาไม่ติดเลย
ท้ายที่สุดอาจารย์ก็ค้นพบพรสวรรค์ในหลายๆด้านไม่ว่าพวกนั้นจะไร้พรสวรรค์แค่ไหนก็ตาม
อาจารย์นั้นระบุชัดเจนแล้วว่าเขาไร้พรสวรรค์
ดังนั้นเมื่อชั้นได้ยินเกี่ยวกับราอุสที่เอาชนะไฮดร้ากลายพันธุ์ได้ก็เริ่มสนใจขึ้นมา
แต่ยังไงก็เถอะก็คงแค่มีความสามารถในระดับหนึ่งเท่านั้น
การเอาชนะไฮดร้าได้ใช่ว่าราอุสจะเอาชนะด้วยตัวคนเดียวแต่มีนาร์เซน่าด้วย
เธอเป็นคนที่โรนัลโด้ซังบอกว่ามีพรสวรรค์ที่จะกลายเป็นนักผจญภัยระดับโลกได้
นาร์เซน่าควรจะเป็นคนปราบไฮดร้าได้ขณะที่ราอุสคอยเป็นตัวสนับสนุนเพียงเท่านั้นเอง
นั่นคือสาเหตุที่ผมเสียความสุขุมไปชั่วขณะหลังจากเห็นความสามารถของราอุสที่เกินจินตนาการของชั้นไปมาก จนเลิกสนใจไม่ได้เลย
แม้ว่าตอนนี้พวกเรากำลังถลกวัตถุดิบจากตัวนกฟีนิกซ์ก็ตามที
ชั้นพยายามมุ่งเน้นไปที่การเอาวัตถุดิบออกมา แต่สายตาก็ละจากราอุสไม่ได้
「แฮ่ก~ แฮ่ก~~~ ฟู่ววว~~」
เมื่อชั้นหันไปจ้องราอุสไม่รู้กี่ครั้งแล้ว เขาก็ลุกขึ้นยืนแม้จะหอบหายใจถี่ก็ตามที
「หวาาาา-!?」
ชั้นตกใจเมื่อเห็นราอุสยืนขึ้น
ผ่านไปไม่กี่นาทีหลังจากปราบนกฟีนิกซ์ลงได้
โดยธรรมชาติแล้วความเหนื่อยล้าที่มาจากการปราบนกฟีนิกซ์ควรจะทำให้เขาล้มลงไปนอนฟุบตั้งหลายครั้ง
เมื่อคิดอย่างนั้นชั้นก็พยายามวิ่งไปทางด้านหลังเพื่อกันเขาล้ม
「ขอบคุณนะครับ ขอผมพักสักแปปก็ยังดี」
…ตรงกันข้ามกับสิ่งที่ผมคิดเขาเดินด้วยท่าทางสบายๆ
ความเหนื่อยล้าอย่างหนักราวกับไม่ได้นอนมาสามวันปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา
แต่ว่านั่นก็เป็นแค่สิ่งเดียวที่บอกแค่ว่าเขาเหนื่อยเพียงแค่นั้น
「………หือออ?」
เห็นเช่นนั้นชั้นก็อดตกใจไม่ได้อีก
เขาน่าจะเหนื่อยมากจากการต่อสู้กับนกฟีนิกซ์อย่างเต็มความสามารถ
เขาเหนื่อยมากขนาดที่ว่าน่าจะล้มลงไปนอนได้แล้ว
แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีแรงเหลือเฟือพอที่จะเคลื่อนไหว
「เอ่อ เดินไปรอบๆได้สบายแบบนั้นเลยเหรอ? จะพักสักหน่อยก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ」
ชั้นไม่ใช่คนเดียวที่กังวลเช่นนั้น
ไลลาถามราอุสเช่นนั้นขณะที่อาร์เมียมองเขาด้วยท่าทางกังวล
「เอ๋?」
นั่นคือตอนที่ราอุสตระหนักได้ว่าพวกเราเป็นห่วงเขา
「ไม่เป็นไรหรอกครับ ก็อย่างที่เห็น ถึงอย่างนั้นผมก็ได้รับการฝึกมาพอตัวนะครับ」
…อย่างไรก็ตามราอุสตอบกลับความกังวลของเราด้วยเสียงหัวเราะและยังไม่ตรงประเด็นอีก
แน่นอนว่าการฝึกเองก็ช่วยให้ฟื้นตัวได้ไว
แต่นั่นไม่เพียงพอหรอกการฟื้นตัวของราอุสในตอนนี้มันเข้าขั้นผิดปกติด้วยซ้ำ
บางทีอาจจะคิดว่าราอุสล้อเล่น แต่ไลลากับอาร์เมียก็ทำได้แต่ยิ้มแยๆเท่านั้น
เมื่อเห็นเช่นนั้นชั้นก็คิดว่าราอุสแค่ล้อเล่น
「………!」
…ตอนนั้นเองก็มีความคิดบางอย่างแล่นเข้ามาในหัว
มันเป็นความคิดที่ดูเหนือความเข้าใจไปหน่อย
การที่จะหายเหนื่อยได้ไวขนาดนี้ เขาเองก็ต้องฝึกหนักในระดับเดียวกัน
บอกตามตรงจริงๆแล้วชั้นก็ไม่อยากจะเชื่อหรอก
ท้ายที่สุดแล้วนั่นก็หมายความว่าราอุสนั้นฝึกหนักราวกับนรกบนดินนั่นเองหากจะฟื้นฟูสภาพร่างกายได้ขนาดนี้
แต่เมื่อรู้ว่าราอุสผิดปกติขนาดไหน ชั้นก็ได้แต่ปฏิเสธความคิดเหล่านั้นแต่ว่ามันทำไม่ได้
คำพูดของอาจารย์ดังก้องอยู่ในหัวอีกครั้ง ราอุสนั้นไร้ซึ่งพรสวรรค์
มันยากที่จะเชื่อหากมองเห็นถึงความแข็งแกร่งของราอุสแล้ว
ต้องพยายามมากแค่ไหนถึงจะเดินทางมาได้ถึงขนาดนี้?
「บางทีมันอาจจะเป็นเพราะความพยายามถึงระดับนั้นเลยนั่นละ…」
ชั้นพึมพำในขณะที่มองไปยังราอุสที่กำลังเดินด้วยท่าทางสบายๆแม้ว่าจะเหนื่อยก็ตาม
นั่นคือช่วงเวลาที่ผมคิดว่าศิษย์น้องคนนี้กลายเป็นดั่งนักรบที่ยืนเคียงข้างอาจารย์โรนัลโด้……