[ นิยายแปล ] สารภาพรักไป99ครั้งก็ยังไม่ไหวงั้นหรอ!? - ตอนที่ 23
“แล้ว เรียกพวกเรามา เพื่อประชุมฉุกเฉินนี่หรอ”
“ช ใช่แล้ว….ทำไงดี ชิโฮะ! ฉัน สู้คุณน้องสาวกับรุ่นพี่ไม่ได้หรอก….”
“สปิริตเมื่อวานหายไปไหนสะแล้วล่ะ..”
พักกลางวันซายะกะเรียกทุกคนในชมรมทำอาหารมาที่ห้องคหกรรมเพื่อประชุมฉุกเฉิน
แน่นอนว่าเป็นแค่ข้ออ้าง จริงๆแล้วซายากะต้องการปรึกษาทุกคนให้ช่วยคิดวิธีอย่างไรดีเพื่อไปเจอเซอิจิ
“จะว่าไปเมื่อเช้า อิชิกิคุงเดินมากับเด็กผู้หญิงสินะ แถมยังสวยสะด้วย”
“ฉันก็เห็นนะ ก่อนโฮมรูมที่หน้าห้องพวกผู้ชายโหวกเหวกโวยกัน เหมือนจะมีคุณหนูปี2มาหาอิชิกิคุง”
“แบบนั้นแหละ….”
ซายากะถอนหายใจและไหล่ตก
สมาชิกชมรมระหว่างมองดูซายากะก็คิดว่า”เมื่อวานอุตส่ามีกำลังใจแล้วแท้ๆ…”แต่ก็ไม่มีใครพูดออกมา
“แต่ว่า ไม่ได้หมายความว่าพวกเธอจะชอบอิชิกิคุงนี่นา แล้วก็มีคนนึงเป็นน้องสาวด้วยนะ”
“ไม่ใช่นะ ก็มัน เหมือนกับได้กลิ่นออกมาจากพวกเธอเหมือนกับฉันเลย”
“ก็แค่ใช้ เครื่องสำอางกับสบู่เหมือนกันรึป่าว?”
“ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อย!”
ซายากะรู้สึกถึงบางอย่างที่เหมือนกับเธอจากทั้ง2คนตอนที่อยู่ใกล้ๆเซอิจิ
“เห้อ~ ทำอย่างไงดี”
“ไม่ว่าจะอย่างไง ก็ต้องไปพูดหลังเลิกเรียนนี่นะ ก็แค่ลุยรวดเดียวไปเลย!”
“หายห่วง! ประธานมี มิซไซล์อยู่2ลูกด้วยนี่นา”
“อย่าพูดถึงเรื่องน่าอกสิ!”
ซายากะหน้าแดงและเอามือปิดหน้าอก
“จูบไปเลยก็ได้นินา ถ้าทำถึงขนาดนั้นก็ต้องยากที่ที่จะปฏิเสธบ้างแหละ”
“จ จูบ?”
“คนที่บอกว่าจะทำให้เป็นที่ยอมรับเนี่ย แค่จูบคงไม่เป็นไรหรอก”
“พอลองมาคิดดู ฉันน่ะ ยังไม่มีประสบการณ์เรื่องแบบนี้เลยนะ….”
“แล้วดันพูดออกมาว่า จะให้ทำเป็นที่ยอมรับ สะด้วยนะ…”
คนในชมรมทุกคนประหลาดใจขึ้นมา
แต่ว่า ปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกเธอเป็นคนจุดประกายยุยงเธอเอง จึงได้คิดว่าต้องทำอะไรสักอย่าง
“อืมม ก็เหมือนกับที่เคยพูดไป ทำไมเธอไม่ลองรออีกสักหน่อยเพื่อรอคำตอบจากเขาล่ะ? เราก็ยังไม่แน่ใจความรู้สึกของผู้หญิง2คนนั้นที่มีต่ออิชิกิคุงเลย ตอนนี้ฉันคิดว่าเธอโปรยเสน่ห์ใส่เขาไปก่อนจะดีที่สุด”
“แต่ว่า ทั้ง2คนเขา…ไม่เหมือนกับฉันพวกเธอน่ารัก…”
“เธอไม่ต้องห่วงไปหรอกเธอเองก็สวยเหมือนกันนะ และยังมีอาวุธไม้ตายทรงพลังนี่อีก”
ชิโฮะพูดอย่างนั้นก็เริ่มลูบหน้าอกของซายะกะจากด้านหลัง
“คิย้าา ย หยุดนะ ชิโฮะ”
“ใหญ่จริงๆด้วยน้า…ไปทานอะไรมาถึงได้ใหญ่ขนาดนี้กันนะ….”
“ไม่มีผู้ชายคนไหนไม่ตอบสนองหรอกเมื่อเห็นหน้าอกอันนี้”
ขณะที่ชิโฮะแกล้งซายากะ สมาชิกชมรมทุกคนต่างคิดว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอไม่สามารถชนะได้หรอก
อยู่ด้วยกันในชมรมมา2เดือน ถึงหน้าตาจะเหมือนเดิม แต่ทุกคนรู้ว่านิสัยที่แท้จริงของซายากะนั้นเป็นคนดีและทำอาหารเก่ง
“ซายากะ เธอมั่นใจในตัวเองหน่อยสิ เธอน่ะน่ารัก นิสัยดี ถ้ามองข้ามไอ้เรื่อง ทำให้เป็นที่ยอมรับนั่นน่ะ ฉันว่าเซอิจิต้องรู้ข้อดีของเธอบ้างแหละ”
“ชิโฮะ…”
ชิโฮะให้กำลังใจซายากะ
“ใช่แล้ว พูดในสิ่งที่เธอคิดออกไปเลยก็ได้ ซายากะ”
“ไม่ต้องห่วง อิชิกิคุงต้องคิดเรื่องเธอจริงจังแน่นอน”
“ทุกคน…”
ได้รับแรงเชียร์จากทุกคน ซายากะอุ่นใจ
ทุกคนที่คอยสนับสนุนเต็มที่ ทำให้เริ่มเอาจริง
แค่คิดแบบนั้น ซายากะก็ได้รับความกล้ามา
การสารภาพรักครั้งนี้ ไม่ใช่เพียงแค่ตัวเธอแต่เป็นการตอบรับคำขอบคุณจากทุกคนที่คอยช่วยสนับสนุนมา ทำให้เธอกล้าเผชิญหน้ากับเซอิจิ
“ขอบคุณนะ มีกำลังใจขึ้นมาแล้วล่ะ! ฉันจะพยายาม!”
“ในที่สุดประธานคนเดิมก็กลับมาแล้ว!”
“เป็นประธานที่ชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนะ”
ขอบคุณทุกคน ซายากะได้สปิริตของเธอคืนมาแล้ว
“ขอบคุณนะทุกคน แล้วก็ฉันมีเรื่องอยากจะถามอีกอย่าง ได้หรือป่าว”
“อะไรหรอ ไม่ว่าอะไรก็ปรึกษามาได้เลยนะ”
“ก็เป็นเพราะเราปลุกใจเธอด้วยนี่น้า”
ทุกคนในชมรมตั้งหน้าตั้งตารอคำจากซายากะ
ซายากะหยิบหนังสือนิตยสารขึ้นมาและเปิดหน้านึงให้พวกเธอดู
“ผู้ชายเนี่ย ระหว่าง “ท่ามาตรฐาน” กับ ท่า….”
“”””นี่เธอพกอะไรมาโรงเรียนบ้างเนี่ย!””””
นิตยสารที่ซายากะโชว์ให้ทุกคนดูเป็นนิตยสาร18+สำหรับผู้ชาย
หนึ่งในสมาชิกริบหนังสือมาจากเธอด้วยใบหน้าแดง
“เดี๋ยว! ทำอะไรของเธอ?”
“ไม่ใช่พวกฉันที่ทำ! เธอนั่นแหละทำอะไรของเธอ!!”
“ป ประธาน นิตยสารนี้ไปเอามาจากไหน…”
“ขอยืมพี่สาวมา เพราะคิดว่าน่าจะช่วยได้”
(((ทำไมพี่สาวเธอถึงมีได้ล่ะ….)))
ทุกคนถามซายากะไปด้วยใบหน้าอายๆ
“ท ทำไมถึงถามเรื่องพวกนี้ล่ะ?”
“ม ไม่ ก็แค่ ฉันยังไม่มีประสบการณ์น่ะ ก็เลยอยากศึกษาไว้”
“พวกเราจะไปมีประสบการณ์ได้ไงกัน! ก็เพิ่งขึ้นมอปลายมานี่นา!!”
ทุกคนต่างถอนหายใจแรง
การที่ผู้หญิงมอปลายที่เพิ่งเข้าเรียนได้แค่3เดือนจะมีประสบการณ์นั้นหาได้ยาก
ที่สำคัญทุกคนในชมรมทำอาหารเป็นนักเรียนธรรมดาทั่วไป ไม่ใช่สาวแกล ไม่ใช่แยงกี้ เพราะฉะนั้น พวกเธอจึงยังไม่เคยคบกับผู้ชาย
“ธ เธอเนี่ยไม่คิดจะยอมแพ้เรื่อง ทำให้เป็นที่ยอมรับ นี่เลยสินะ…”
“อื้ม! ก็เพราะถ้า ทำให้เป็นที่ยอมรับ ละก็ จะได้อยู่กับเซอิจิคุงตลอดไป!”
“ใครก็ได้! เรียกหมอมาที! จิตรแพทย์!”
“ใครกัน ใครมันทำให้ประธานที่ใสซื่อบริสุทธิ์เปลี่ยนร่างได้ขนาดนี้ สัปดาห์ก่อนยัง เป็นเด็กดีอยู่เลยไม่ใช่หรอ!”
“ซายากะกลับมาเถอะ! ได้โปรด!”
ทุกคนยกเว้นซายากะนั้นคิดว่าความรักทำให้คนตาบอด และคำนี้ก็เหมาะกับซายากะมากในตอนนี้
ทุกคนในชมรมนั้นจับตามองซายากะ เพราะไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรบ้างช่วงหลังเลิกเรียน จึงแอบส่องอย่างลับๆ เพื่อให้เธอไม่ออกนอกลู่นอกทางเลยตัดสินใจต้องเฝ้าระวังไว้
TL: ประธานอเวคแล้ว กู่ไม่กลับแล้ว