[ นิยายแปล ] สารภาพรักไป99ครั้งก็ยังไม่ไหวงั้นหรอ!? - ตอนที่ 17
เซอิจิกับมินาโฮะที่ทานข้าวเสร็จกำลังมุ่งหน้ากลับบ้าน
ตอนจ่ายเงิน มินาโฮะเป็นคนออกตังแทนเซอิจิ ทำให้พนักงานนั้นหัวเราะใส่เซอิจิเล็กน้อย
ทำให้สร้างบาดแผลทางสภาพจิตใจของเซอิจิ จนใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว
“อะไรเล่า ยัยพนักงานคนนั้น ก็จริงอยู่ที่ผู้ชายควรจ่าย แต่ว่า..”
“ช่างมันเถอะ คิดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา รีบกลับบ้านกันเถอะ ฉันอยากอาบน้ำแล้ว”
“นั่นสินะ.. วันนี้อะไรๆเกิดขึ้นมากมาย อยากจะพักผ่อนแล้ว…”
ระหว่างสนทนาทั้ง2คนเดินกลับบ้านด้วยกัน
(วันนี้ถึงทั้งเรื่องน่าตกใจ เรื่องที่ไม่ชอบ เรื่องที่เป็นปัญหา อะไรๆเกิดขึ้นก็เถอะ แต่ว่า ช่างมันละกัน)
เซอิจิคิดออกมาเป็นผลมาจากการที่เขาได้พูดกับมินาโฮะเหมือนแต่ก่อน
เซอิจิเพิ่งรู้ว่าเรื่องทั้งหมดเขาเข้าใจผิดไปเองคนเดียว
“เน่….พี่น่ะ…..”
“หืม?”
“แฟนน่ะ….เคยมีรึป่าว?”
“หา? จะไปมีได้ไงกัน ก็โดนปฏิเสธมานี่นา…”
“น นั่นสิน้า พี่ไม่ได้ป๊อปด้วยนินา”
“หนวกหูเฟ้ย!”
(ยัยนี่ มาล้อเลียนเราอีกแล้ว)
ระหว่างที่คิดงั้น เซอิจิได้สวนกลับไป
“แล้วเธอล่ะ? มีคนที่ชอบบ้างรึป่าว?”
“ห หา?! ม ไม่ได้มีสักหน่อย…”
(โอ้ เธอลนด้วยล่ะ หรือว่าบางที…)
เซอิจิโจมตีต่อไปกับท่าทางน่าสงสัยๆของเธอ
“น่าสงสัยจังน้า~ หรือจะเป็นคนที่ชั้นรู้จักกันน้า~”
“หนวกหู! บ้า! สตอลเกอร์ หมาขี้แพ้!”
“อุก ธ เธอ… ไม่เห็นต้องพูดเรื่องไม่จำเป็น….”
เซอิจิกะจะเอาคืนเธอแต่กลับโดนสวนมาด้วยคำพูดที่สร้างดาเมจทางสภาพจิตใจเข้าไปอีก
เซอิจิเดินกลับบ้าน และพยายามคิดไม่หยอกล้อเธออีก
****
เวลา3ทุ่มนั้น จะเป็นเวลาอ่านหนังสือของฉัน
ฉันชอบเวลาเงียบๆแบบนี้มากเลยล่ะ
เวลาที่ไม่ว่าใครก็ไม่มาพูดไม่มายุ่ง ฉันสามารถผ่อนคลายได้
“เห้อ อ่านจบสะแล้ว”
ฉันอ่านหนังสือจบก็เหยียดหลังและลุกขึ้น
พอมองออกไปนอกหน้าตา ดาวบนท้องฟ้าที่มากมายสวยงาม ทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลาย
“สารภาพรักวันนี้…ไม่เหมือนที่ผ่านมาเลยนะ”
วันนี้ฉันก็ได้รับคำสารภาพรักจากอิชิกิคุงเหมือนทุกๆวัน
แต่วันนี้ มีบางอย่างแปลกไปเล็กน้อย
“คาดไม่ถึงเลย ที่จะได้เห็นอะไรแบบนั้น…”
ในห้องชมรมทำอาหาร อิชิกิคุงได้ถูกเด็กผู้หญิงสารภาพ
ฉันที่เห็นสถานการณ์แบบนั้น พอได้อยู่กัน2คน จึงไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
“เห้อ… ทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้”
ได้เหตุผลบางอย่าง ทำให้ฉันไม่ถูกกับผู้ชาย
เพราะแบบนั้น ฉันจึงปฏิเสธเขาตลอด
ที่ผ่านมาก็เคยถูกสารภาพรักมาหลายครั้งแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ถูกสารภาพรักโดยคนเดิม99ครั้ง
“อืมม พอมาคิดมันก็แปลกจริงๆนะ”
หลังจากถูกเขาสารภาพรักมา99ครั้ง ทำให้ฉันได้รู้จากเขามากขึ้นกว่าเดิม
และนั่นก็เป็น1ในเหตุผลที่ฉันไปหาเขาทุกรอบ
เขาไม่เคยโกรธหรือว่าร้ายฉัน ทั้งๆที่เขาถูกปฏิเสธตั้งขนาดนั้น
ในตอนชั้นมอต้น ฉันโดนแพร่ข่าวลือปลอมๆมากมาย เพียงเพราะปฏิเสธสารภาพรัก นั่นทำให้ลำบากมาก
ถึงเขาจะเป็นจะเป็นคนดือดึง แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็ใจดีมาก
และก็มีเหตุผลใหญ่ๆอีกอย่างนึงที่ฉันปฏิเสธเขาไป
“ยังไม่รู้สึกตัว…สินะ….”
“ถ้าอิชิกิคุงรู้เรื่องนี้ล่ะก็ อาจจะก็โกรธก็ได้”
ฉันออกจากห้องไปห้องครัวเพื่อหาน้ำดื่ม
ในบ้านหลังนี้นอกจากฉันก็ไม่มีใครอยู่
ฉันแยกกับครอบครัว ออกมาอยู่คนเดียวในแมนชั่นที่ดูราคาฟุ่มเฟือย
ถึงแปลกๆถ้าให้พูดเอง แต่บ้านฉันฐานะดีมาก
เช่าแมนชั่นที่มีระบบออโต้ล็อคสุดล้ำสมัยให้ลูกสาวตัวเอง ใกล้ๆเพื่อไปโรงเรียนได้สะดวก
คุณแม่นั้นจากไปนานแล้ว ทำให้ตอนนี้เหลือแค่พ่อ
พ่อไม่ใช่คนเข้มงวด กลับกันเป็นคนใจดีมาก
“เห้อ…พรุ่งนี้เขาจะมาสารภาพรักแบบไหนอีกนะ”
ฉันคิดไปพลางๆ พร้อมกับหยิบชาบาร์เลย์ออกมาจากตู้เย็น
“เขาต้องยังไม่ยอมแพ้แน่ๆเลย”
เรื่องนั้น ฉันเริ่มจะคิดอย่างจริงจังแล้ว
ถึงเวลาทำให้เขาตัดใจจากฉันจริงๆให้ได้สักที
ถ้าไม่ทำแบบนั้น เขาจะเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์
“ถ้าไม่พูดออกไปจริงจังคงไม่ได่สินะ”
ฉันจิบชา
พอกลับมาที่ห้อง ฉันหยิบโทรศัพท์ที่ชาร์จอยู่บนโต๊ะแล้วเปิดมันขึ้นมา
“…เห้อ~”
หลังจากเช็คว่ามีข่อความเข้าหรือป่าว ฉันก็วางโทรศัพท์กลับไปที่โต๊ะ
“อิชิกิคุงเนี่ย ป๊อปหรือป่าวนะ?”
เขาที่สารภาพรักมาตั้ง99ครั้ง
ไม่ใช่ว่าไม่ใส่ใจหรอก
แต่ว่าไม่ได้มีความรู้สึกรักชอบอะไร เพราะเป็นคนที่รู้จัก เลยรู้สึกสนใจ
“มันไม่เกี่ยวกับฉันนี่นะ จะว่าไปคำขอบคุณ ยังไม่ได้พูดออกไปเลย”
ฉันกะจะพูดขอบคุณไปตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ว่าพูดไม่ได้
“พรุ่งนี้บอกไปละกัน”
ฉันคิดว่าเดี๋ยวก็มีโอกาสให้พูดพรุ่งนี้ เลยพึมพำออกไป
หลักจากนั้นโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้น
พอดูที่หน้าจอก็เป็นชื่อพ่อที่ปรากฏขึ้นมา
“ฮัลโหลค่ะ คุณพ่อ?”
พ่อโทรมาหา
ตอนที่ฉันบอกว่าถูกจู่โจม คุณพ่อเลยเป็นห่วง
“อืม….บางที…เอะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูอยู่คนเดียวได้….อืม..”
ฉันได้ยินเสียงพ่อเป็นห่วงผ่านทางโทรศัพท์
ฉันคุยกับพ่อขณะที่คิดว่าเผลอทำให้เป็นห่วงไป
“เอ๊ะ? อืม เรื่องนั้นไว้กลับไปเดี๋ยวค่อย…ไม่เป็นไรค่ะ. ยังไม่มีแฟนสักหน่อย….”
ระหว่างที่พูด ฉันเผลอนึกถึงหน้าของเขาออกมา
TL: :Thinking: